- λαιμοδέτης
- οη γραβάτα.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
λαιμοδέτης
Look at other dictionaries:
λαιμοδέτης — ο 1. λωρίδα από ύφασμα η οποία δένεται γύρω από το περιλαίμιο τού υποκαμίσου σχηματίζοντας κόμπο, κυ. γραβάτα 2. ναυτ. λαιμόδεσμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λαιμός + δέτης (< δέω [ΙΙ] «δένω»), πρβλ. γλωσσο δέτης, κομπο δέτης. Η λ. είναι απόδοση στην ελλ … Dictionary of Greek
λαιμοδετώ — [λαιμοδέτης] 1. δένω κάτι από τον λαιμό 2. ναυτ. δένω με λαιμόδεσμο … Dictionary of Greek
λαιμόδεσμος — ο ναυτ. ναυτικός κόμβος που αποτελείται από δύο επάλληλους δεσμούς και που χρησιμοποιείται για την άρση ή μετακίνηση βαριών αντικειμένων, αλλ. λαιμοδέτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < λαιμός + δεσμός (πρβλ. αλυσό δεσμος, χειρό δεσμος). Η λ. μαρτυρείται από το… … Dictionary of Greek
λαιμός — (Ανατ.). Το κυλινδρικό τμήμα του ανθρώπινου σώματος που ενώνει το κεφάλι με τον θώρακα. Ο σκελετός του αποτελείται από τους αυχενικούς σπονδύλους. Περιλαμβάνει πολλούς μυς και σημαντικές ανατομικές δομές, όπως τον λάρυγγα, το άνω μέρος της… … Dictionary of Greek
παπιγιόν — και παπιόν, το λαιμοδέτης που δένεται σε σχήμα φιόγκου, αλλ. πεταλούδα, φιογκάκι. [ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. papillon < λατ. papilio, ionis «ζωύφιο, πεταλούδα»] … Dictionary of Greek
γραβάτα — η (λ. ιταλ.), λαιμοδέτης: Φορούσε μαύρη γραβάτα γιατί πενθούσε … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
παπιγιόν — το (λ. γαλλ.), λαιμοδέτης, πεταλούδα, φιόγκος, «οριζόντιο περιλαίμιο» … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
πεταλούδα — η 1. έντομο ευκίνητο και ωραίο, αλλιώς ψυχή: Μια ωραία πεταλούδα, φουντωτή και παρδαλή. 2. μτφ., λαιμοδέτης σε σχήμα πεταλούδας, παπιγιόν … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φιογκάκι — το (υποκορ. του φιόγκος βλ. λ.), μικρός λαιμοδέτης δεμένος σε σχήμα πεταλούδας: Το φιογκάκι του ταιριάζει με το πουκάμισό του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φιόγκος — ο (λ. ιταλ.) 1. τρόπος δεσίματος λαιμοδέτη, κορδέλας, κορδονιού κτλ., σε σχήμα πεταλούδας: Η μπομπονιέρα έχει ωραίο φιόγκο στην κορδέλα της. 2. λαιμοδέτης δεμένος με αυτόν τον τρόπο, φιογκάκι: Μ αυτό το επίσημο κοστούμι αυτός μόνο ο φιόγκος… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
